«Οι μέρες περνούν χωρίς να με προσέχουν. Αλλά τι καλό θα τους έκανε αν το έκαναν; «Τα υπάρχοντά μου» (Michaux) είναι απάνεμοι βράχοι. Μπλε άνθη θα έπρεπε να φυτρώνουν στις σχισμές. Η μέλισσα θα μπορούσε να μαζέψει μέλι εκεί. Αυτό θα ήταν υπεραρκετό. Τα πλούτη είναι: το παράθυρο, ο άνεμος, το μαχαίρι. Κι όμως: κάτι μικροσκοπικό λείπει. Είναι ένα χαμόγελο, ένα κλάμα, ένας ξένος;»

Όπως είπα: λείπει μια μικροσκοπική ποσότητα, που διαδίδεται τουλάχιστον με την ταχύτητα του ήχου." - Herrfurth σε σημείωμα με ημερομηνία 13 Φεβρουαρίου 1957