«...στον ορίζοντα, το γειτονικό νησί της Κιμώλου. Εκεί έζησα τις πιο βαθιές οπτικές εμπειρίες: ένα μικροσκοπικό δωμάτιο, ένα παράθυρο, ένα κρεβάτι, μια καρέκλα, οι τοίχοι λευκοί, πράσινα παντζούρια, μαύρα, γενικά σκοτεινά, φθαρμένα καθημερινά αντικείμενα, και η θέα από το παράθυρο με αυτές τις υπέροχα φωτεινές, απαλές μορφές ανάμεσα σε βαθιά μπλε θαλασσινά τοπία. Καταλαβαίνω τον Μπέκμαν όλο και καλύτερα. Ήταν σαν τους πίνακες του στο θάλαμο μπάνιου. Σίγουρα τους γνωρίζετε. Ή σαν τα θαλασσινά τοπία του Μπρακ. Δουλεύεις σαν σκύλος, έξι ακουαρέλες στη σειρά, σχεδόν χωρίς να κοιτάς, ρουφώντας τα χρώματα από το κουτί, και μετά στο νερό και γρήγορα ένα σχέδιο πριν δύσει ο ήλιος. Και μετά η κατάδυση... Και παντού που κοιτάς, μικρά πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να δεις. Είσαι απασχολημένος.» - Herrfurth σε επιστολή με ημερομηνία 10 Αυγούστου 1960, από το κυκλαδίτικο νησί της Μήλου προς τον φίλο του Reiner Strub