Σχέδια: Φρούτα I-IV, 1993, μελάνι σχεδίασης και βαφή, 76 x 44 εκ.· Νεκρή Φύση στην Όχθη Αλατιού V-VIII, 2002, μελάνι σχεδίασης σε χαρτί, 62 x 48 εκ.· Βλάστηση IX-XIV, 2000, σέπια σε χαρτί, 38 x 26 εκ.· Βάρκα XV-XVI, 1990, μελάνι σχεδίασης και βαφή, 76 x 53 εκ.· Βάρκα XVII-XX, 1992, σέπια σε χαρτί, 24 x 15 εκ.
«Το μαύρο είναι μια αφαίρεση, ένα δύσκολο χρώμα. Στο τέλος του χρωματικού φάσματος, είναι επίσης το τέλος όλων όσων είναι οργανικά: πένθος, χούμος, κάρβουνο, αιθάλη, πετρέλαιο, πίσσα, το σκοτάδι της νύχτας στο οποίο χάνεται κάθε ζωή. Παραδόξως, ως γραμμή, το μαύρο μπορεί να είναι χαρούμενο, ζωηρό, ευνοϊκό για την καθημερινότητα, περιγραφικό και εκτελεστικό. Ήταν ακριβώς οι ζωγράφοι της Μεσογείου που το αγάπησαν - Γκόγια, Πικάσο, Σουλάζ.» —Ο καλλιτέχνης σε σημείωμα από το 2006
